Modlitwa Wtorek Tydzień 4

Rzymskokatolicki Kościół

Rok liturgiczny, tydzień 4-ty.

Poniedziałek	Wtorek	Środa	Czwartek	Piątek	Sobota	Niedziela
Przemówienie		Audiencja	Homilia	Przemówienie	Przemówienie	Anioł Pański
		Przesłanie	Przemówieinie
			Przesłanie

Należeć do Jezusa. I rzekl do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.". Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. (Mt 4. 19-20).

Wtorek
Twoje powołanie jest tam gdzie Bóg cię postawił.

To zjednoczenie Chrystusa z człowiekiem samo w sobie jest tajemnicą, w której rodzi się „nowy człowiek” powołany do uczestnictwa w Bożym Życiu (por. 2 P 1, 4), stworzony na nowo w Chrystusie ku pełni łaski i prawdy (por. Ef 2, 10; J 1, 14. 16). Zjednoczenie Chrystusa z człowiekiem jest mocą i źródłem mocy wedle tego, co tak zwięźle wypowiedział w Prologu swej Ewangelii św. Jan: Słowo „Wszystkim tym (...) którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali synami Bożymi” (J 1, 12). Jest to moc wewnętrznie przemieniająca człowieka, zasada nowego życia, które nie niszczeje i nie przemija, ale trwa ku żywotowi wiecznemu (por. J 4, 14). Żywot ten, przyobiecany i darowany każdemu człowiekowi przez Ojca w Jezusie Chrystusie, przedwiecznym i Jednorodzonym Synu, wcielonym i narodzonym u progu spełnienia czasów z Dziewicy Maryi (por. Ga 4, 4), jest ostatecznym spełnieniem powołania człowieka. Jest poniekąd spełnieniem tego „Losu”, który odwiecznie zgotował mu Bóg. Ten „Boży Los” przebija się ponad wszystkie zagadki i niewiadome, ponad krzywizny i manowce „ludzkiego losu” w doczesnym świecie. Jeśli bowiem wszystkie one prowadzą — przy całym bogactwie życia doczesnego — jakby z nieuchronną koniecznością do granicy śmierci i progu zniszczenia ludzkiego ciała, Chrystus ukazuje się nam poza tym progiem: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy (...) nie umrze na wieki” (J 11, 25 n.). W Jezusie Chrystusie ukrzyżowanym, złożonym do grobu, a z kolei zmartwychwstałym, zabłysła człowiekowi raz na zawsze nadzieja życia wiecznego, nadzieja zmartwychwstania w Bogu (por. Prefacja ze Mszy św. o zmarłych), ku któremu człowiek idzie poprzez śmierć ciała, dzieląc wraz z całym stworzeniem widzialnym tę konieczność, jakiej poddana jest materia. Rozumiemy — i staramy się coraz gruntowniej rozumieć — wymowę tej prawdy, jaką Odkupiciel człowieka zawarł w zdaniu: „Duch daje życie; ciało na nic się nie przyda” (J 6, 63). Słowa te — wbrew pozorom — wyrażają właśnie najwyższą afirmację człowieka: ciała, które ożywia Duch Święty

Msza Święta
Toruń

Przygotowanie do przyjęcia słowa bożego, przyjęcie Rzymskoktolickiego Kościoła Krzyża Świętego Sakramentów Świętych.

Niewiasty Słowo Boże

Świętowanie Mszy Świętej, w przypadku małżeńtstw niewiasty wypowiedziane Kocham Ciebie, w przypadku potomstwa lektura Niewiasty Słowa Bożego.

Lektura Niewiasty Słowa Bożego

To co robimy i gdzie jesteśmy nie jest dla nas ważne tak długo jak długo pamiętamy, że należymy do Jezusa, że jesteśmy Jego własnością i że Go kochamy. To On daje nam możność działania. Nie jest ważne czy pomagamy bogatym czy ubogim, pracujemy wśród ludzi z wyższych bądź niższych warstw społecznych. - liczy się tylko to ile miłości wkładamy w naszą pracę. (MLP, 97).

Chrzest Święty

W przypadku małżeństw małżeńska miłość, w przypadku niemałżeństwa, oblanie się wodą.

Modlitwa

Modlitwa Komunii Świętej przewodzi narodzinom małżeństwa.

Liturgia

Ogłoszenia Parafialne

Rzymskokatolicki Kościół chrześcijanki, chrześcijanie Jezus.