|
Rzymskokatolicki Kościół
Zatrzymajcie się i we mnie uznajcie Boga. (Ps, 46,11)
Poniedziałek
Jezus czeka w ciszy.
W
Wieczerniku, w przeddzień swojej męki, a z kolei w wieczór wielkanocny,
Jezus Chrystus odwołał się do Ducha Świętego, jako do Tego, który
świadczy, że w dziejach ludzkości trwa grzech. Jest to jednakże grzech
poddany zbawczej mocy Odkupienia. „Przekonywanie świata o grzechu” nie
kończy się na tym, że zostanie on nazwany po imieniu, że zostanie
zidentyfikowany w całej skali tego zła, jakie jest mu właściwe.
Przekonując świat o grzechu, Duch Prawdy spotyka się z głosem ludzkich
sumień.
Na tej też drodze dochodzi do ukazania korzeni
grzechu, które tkwią w ludzkim wnętrzu, jak to uwydatniła Konstytucja
duszpasterska: „Zakłócenia równowagi, na które cierpi dzisiejszy świat,
w istocie wiążą się z bardziej podstawowym zachwianiem równowagi, które
ma miejsce w sercu ludzkim. W samym bowiem człowieku wiele elementów
zwalcza się nawzajem. Będąc bowiem stworzeniem, doświadcza on z jednej
strony wielorakich ograniczeń, z drugiej strony czuje się
nieograniczony w swoich pragnieniach i powołany do wyższego życia.
Przyciągany wielu ponętami, musi wciąż wybierać pomiędzy nimi i
wyrzekać się niektórych. Co więcej, będąc słabym i grzesznym.,
nierzadko czyni to, czego nie chce, nie zaś to, co chciałbym czynić”32.
Tekst soborowy nawiązuje tutaj do znanej wypowiedzi św. Pawła (por. Rz
7, 14. 15. 19).
„Przekonywanie o grzechu”, jakie towarzyszy każdej
pogłębionej pracy ludzkiego sumienia, prowadzi równocześnie do
ujawniania jego korzeni wewnątrz człowieka, tak jak i jego uwarunkowań
w przebiegu dziejów. Zstępujemy w ten sposób do owych pierwotnych
wymiarów grzechu, o których była już mowa. Duch Święty „przekonywa o
grzechu” w relacji do tajemnicy początku, ukazując stworzoność
człowieka, a więc jego całkowitą zależność ontyczną i etyczną od
Stwórcy, a równocześnie przypominając dziedziczną grzeszność ludzkiej
natury. Ale tenże sam Duch Święty-Pocieszyciel „przekonywa o grzechu”
zawsze w relacji do Chrystusowego Krzyża. W tej relacji chrześcijaństwo
odrzuca wszelki „fatalizm” grzechu. „Ciężka walka przeciw mocom
ciemności; walka ta, zaczęta ongiś u początku świata, trwać będzie do
ostatniego dnia, według słów Pana” — uczy Sobór33. Jednakże „sam Pan
przyszedł, aby człowieka uwolnić i umocnić”34. Człowiek więc,
„wplątany” w tę walkę, w zmaganie się z grzechem w oparciu o głos
własnego sumienia, „wciąż musi się trudzić, aby trwać w dobrym i nie
będzie mu dane bez wielkiej pracy oraz pomocy łaski Bożej osiągnąć
jedności w samym sobie”35. Sobór słusznie widzi grzech jako czynnik
rozbicia, który ciąży zarówno nad życiem osobistym, jak i społecznym
człowieka. Równocześnie zaś niestrudzenie przypomina możliwość
zwycięstwa.
Msza
Święta
Toruń
Przygotowanie do przyjęcia słowa
bożego, przyjęcie Rzymskoktolickiego Kościoła Krzyża Świętego
Sakramentów Świętych.
Niewiasty Słowo Boże
Świętowanie Mszy
Świętej, w przypadku małżeńtstw
niewiasty wypowiedziane Kocham Ciebie, w przypadku potomstwa
lektura
Niewiasty Słowa Bożego.
Lektura
Niewiasty Słowa Bożego
Cisza
daje nam nowe spojrzenie na wszystko co nas otacza. Potrzebujemy ciszy,
być móc poruszyć dusze [...]. Jezus zawsze czeka nas nas w ciszy. W tej
ciszy nas słucha, w tej ciszy przemawia do naszych dusz, w tej ciszy
słyszymy Jego głos. Bardzo trudno jest osiągnąć ciszę wewnętrzną,
ale musimy się o to starać. W ciszy odnajdujemy nową moc i prawdziwą
jedność. (LS, 19-20)
Chrzest Święty
W przypadku małżeństw małżeńska
miłość, w przypadku niemałżeństwa, oblanie się wodą.
Modlitwa
Modlitwa Komunii Świętej przewodzi
narodzinom małżeństwa.
Ojca Świętego Franciszka Papieskie Przesłania
Dokumenty przewodzące narodzinom wierzących dzieci.
Ogłoszenia Parafialne
Rzymskokatolicki Kościół chrześcijanki, chrześcijanie Jezus.
|
