Rzymskokatolicki Kościół
Rok liturgiczny, tydzień 5-ty.
Kim są ubodzy:błogosławieni jesteście wy ubodzy albowiem do was należy królestwo Boże. (Łk, 6,20).
Niedziela
Ubodzy są nadzieją świata.
Gdy
czas odejścia Jezusa Chrystusa z tego świata już się przybliżył,
zapowiedział On Apostołom „innego Pocieszyciela” (J 14, 16). Jan
ewangelista, obecny tam, pisze, że podczas wieczerzy paschalnej, która
poprzedziła dzień męki i śmierci, Jezus przemówił do nich w takich
słowach: „A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby
Ojciec był otoczony chwałą w Synu (...). Ja zaś będę prosił Ojca, a
innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze — Ducha Prawdy”
(J 14, 13. 16 n.).
Tego właśnie Ducha Prawdy nazywa Chrystusa
Parakletem. Parakletos zaś znaczy „Pocieszyciel”, a znaczy również
„Orędownik” lub „Rzecznik”. Chrystus nazywa Ducha Prawdy „innym”
Pocieszycielem, drugim, gdyż On sam, Jezus Chrystus jest pierwszym
Pocieszycielem (por. 1 J 2, 1); pierwszym nosicielem i dawcą Dobrej
Nowiny. Duch Święty przychodzi po Nim i za Jego sprawą, ażeby dzieło
Dobrej Nowiny zbawienia kontynuować w świecie przez Kościół. O tej
kontynuacji swego dzieła przez Ducha Świętego mówi Chrystus
kilkakrotnie w czasie tej samej rozmowy pożegnalnej, przygotowując
Apostołów, zgromadzonych w Wieczerniku, do swego odejścia przez mękę i
śmierć krzyżową.
Słowa, do których tutaj będziemy się odwoływać,
znajdują się w zapisie Ewangelii Janowej. Każde z nich dodaje jakąś
nową treść do tej samej zapowiedzi i obietnicy. Równocześnie zaś są one
wewnętrznie ze sobą powiązane, nie tylko perspektywą tych samych
wydarzeń, ale równocześnie perspektyw tajemnicy Ojca, Syna i Ducha
Świętego, która nigdzie może w Piśmie Świętym nie znajduje tak
szczególnego wyrazu, jak właśnie tutaj.
4. Oto Chrystus mówi z kolei: „A Pocieszyciel,
Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego
nauczy i przypomni wam wszystko, co ja wam powiedziałem” (J 14, 26).
Duch Święty będzie Pocieszycielem Apostołów oraz Kościoła, jako stale
obecny wśród nich — choć niewidzialny — Nauczyciel tej samej Dobrej
Nowiny, co Chrystus. „Nauczy” i „przypomni” — to znaczy nie tylko, że w
sobie właściwy sposób będzie nadal pobudzał do rozpowszechniania
Ewangelii zbawienia, ale znaczy także, iż będzie dopomagał we właściwym
zrozumieniu treści Chrystusowego Orędzia, że zapewni mu ciągłość i
tożsamość wśród zmieniających się warunków i okoliczności. Duch Święty
sprawi więc, że w Kościele trwać będzie zawsze ta sama Prawda, jaką
Apostołowie usłyszeli od swego Mistrza.
5. W przekazywaniu Dobrej Nowiny Apostołowie będą
szczególnie zjednoczeni z Duchem Świętym. Oto, co w dalszym ciągu mówi
Chrystus: „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od
Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie.
Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15, 26 n.).
Apostołowie byli świadkami bezpośrednimi, naocznymi. Oni Chrystusa
„usłyszeli” i „ujrzeli własnymi oczyma”, na Niego „patrzyli”, a nawet
„dotykali swymi rękami”, jak to na innym miejscu wyrazi tenże sam
ewangelista Jan (por. 1 J 1, 1-3; 4, 14). To ich ludzkie, naoczne i
„historyczne” świadectwo o Chrystusie łączy się ze świadectwem samego
Ducha Świętego: „On będzie świadczył o Mnie”. W świadectwie Ducha
Prawdy ludzkie świadectwo Apostołów znajdzie najwyższe oparcie.
Znajdzie też z kolei wewnętrzny fundament swej kontynuacji wśród
następujących po sobie przez wieki pokoleń uczniów i wyznawców
Chrystusa.
Jeśli Chrystus sam jest najwyższym i
najpełniejszym objawieniem Boga dla ludzkości, to świadectwo Ducha
Świętego stanowi o wiernym przekazie objawienia w nauce i pismach
Apostołów6, jest dla tego przekazu natchnieniem i zabezpiecza go,
podczas gdy świadectwo Apostołów zapewnia mu ludzki wyraz w Kościele i
w dziejach ludzkości.

Msza
Święta
Toruń
Przygotowanie do przyjęcia słowa
bożego, przyjęcie Rzymskoktolickiego Kościoła Krzyża Świętego
Sakramentów Świętych.
Niewiasty Słowo Boże
Świętowanie Mszy
Świętej, w przypadku małżeńtstw
niewiasty wypowiedziane Kocham Ciebie, w przypadku potomstwa
lektura
Niewiasty Słowa Bożego.
Lektura
Niewiasty Słowa Bożego
Ubodzy
są wspaniałymi ludźmi.Musimy ich kochać, ale nie dlatego, że oczekują
od nas litości. Musimy kochać, gdyż to Jezus kryje się pod ich ubogim
przebraniem. Są naszymi braćmi i siostrami. Są naszymi bliskimi.
Trędowaci, umierający, głodni, nadzy - oni wszyscy są Jezusem (MLP, 92).
Chrzest Święty
W przypadku małżeństw małżeńska
miłość, w przypadku niemałżeństwa, oblanie się wodą.
Modlitwa
Modlitwa Komunii Świętej przewodzi
narodzinom małżeństwa.
Ojca Świętego Franciszka Papieskie Przesłania
Dokumenty przewodzące narodzinom wierzących dzieci.
Ogłoszenia Parafialne
Rzymskokatolicki Kościół chrześcijanki, chrześcijanie Jezus.
|