Rzymskokatolicki Kościół
Rok liturgiczny, tydzień 14-y.
RADOŚĆ. Smutek wasz zamieni się w radość. (J 16, 20). Radujcie się zawsze w Panu: jeszcze raz powtarzam, radujcie się! (Flp 4,4)
Środa
Radosne serce owocem miłości.
„ Postępujcie
jak dzieci światłości! (...) Badajcie, co jest miłe Panu. I nie miejcie
udziału w bezowocnych czynach ciemności” (Ef 5, 8. 10-11). We
współczesnym kontekście społecznym, naznaczonym przez dramatyczną walkę
między „kulturą życia” a „kulturą śmierci”, należy wykształcić w sobie
silny zmysł krytyczny, pozwalający na rozeznanie prawdziwych wartości i
autentycznych potrzeb.
Potrzebna jest powszechna mobilizacja sumień i
wspólny wysiłek etyczny, aby wprowadzić w czyn wielką strategię obrony
życia. Wszyscy razem musimy budować nową kulturę życia: nową, to znaczy
zdolną podejmować i rozwiązywać istniejące dziś, a dawniej nieznane
problemy związane z ludzkim życiem; nową, to znaczy bardziej
zdecydowanie i czynnie przyjętą przez wszystkich chrześcijan; nową, to
znaczy zdolną pobudzić do poważnej i śmiałej konfrontacji kulturowej z
wszystkimi. Nagląca potrzeba tej odnowy kultury wynika z sytuacji
dziejowej, w jakiej obecnie żyjemy, ale przede wszystkim jest
zakorzeniona w samej misji ewangelizacyjnej, powierzonej Kościołowi.
Ewangelia bowiem zmierza do „przemienienia od wewnątrz i odnowienia
ludzkości” 123; jest jak zaczyn, który zakwasza całe ciasto (por. Mt
13, 33) i dlatego ma przenikać wszystkie kultury i ożywiać je od
wewnątrz124, aby wyrażały całą prawdę o człowieku i o jego życiu.
Należy rozpocząć od odnowy kultury życia wewnątrz
samych wspólnot chrześcijańskich. Zbyt często ludzie wierzący, nawet
ci, którzy uczestniczą czynnie w życiu Kościoła, ulegają tendencji do
odrywania wiary chrześcijańskiej od jej wymogów etycznych dotyczących
życia, co prowadzi do subiektywizmu moralnego i do pewnych
niedopuszczalnych zachowań. Musimy zatem z całą jasnością i odwagą
postawić sobie pytanie, jaka kultura życia jest dziś rozpowszechniona
wśród poszczególnych chrześcijan, rodzin, stowarzyszeń i wspólnot w
naszych diecezjach. Równie jasno i zdecydowanie musimy określić
działania, jakie mamy podjąć, aby służyć życiu w świetle pełnej prawdy
o nim. Jednocześnie powinniśmy rozwijać poważny i głęboki dialog z
wszystkimi, także z niewierzącymi, na temat podstawowych problemów
ludzkiego życia i prowadzić go w ośrodkach twórczości intelektualnej, w
różnych środowiskach zawodowych oraz tam, gdzie przebiega codzienne
życie każdego z nas.
96. Pierwszym i podstawowym krokiem w kierunku tej
odnowy kultury jest kształtowanie i uwrażliwianie sumienia na
niewymierną i nienaruszalną wartość każdego ludzkiego życia. Sprawą
najwyższej wagi jest ponowne odkrycie nierozerwalnej więzi między
życiem a wolnością. Są to dobra nierozdzielne: naruszenie jednego z
nich prowadzi do naruszenia także drugiego. Nie ma prawdziwej wolności
tam, gdzie nie przyjmuje się i nie miłuje życia; pełnia życia jest
możliwa tylko w wolności. Obydwie te rzeczywistości mają też wspólny
aspekt, wrodzony i szczególny, który łączy je nierozerwalnie: powołanie
do miłości. Ta miłość, pojmowana jako bezinteresowny dar z siebie125,
stanowi najprawdziwszy sens życia i wolności człowieka.

Msza
Święta
Toruń
Przygotowanie do przyjęcia słowa
bożego, przyjęcie Rzymskoktolickiego Kościoła Krzyża Świętego
Sakramentów Świętych.
Niewiasty Słowo Boże
Świętowanie Mszy
Świętej, w przypadku małżeńtstw
niewiasty wypowiedziane Kocham Ciebie, w przypadku potomstwa
lektura
Niewiasty Słowa Bożego.
Lektura
Niewiasty Słowa Bożego
Święty
Paweł mówi: "Każdy niech postąpi przeto jak mu nakazuje jego własne
serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego
dawcę miluje Bóg (2, Kor 9,7.). Ten najwięcej daje, kto daje z
radością, Jeśli w swojej pracy napotykasz trudności i przyjmujesz
je z radością z szerokim uśmiechem wówczas ludzie dojrzą twoje dobre
czyny i będą chwalili Ojca. Najlepszym sposobem okazania naszej
wdzięczności Bogu i ludziom jest przyjmowanie z radością wszystkiego co
nas spotyka. Serce radosne rodzi się z serca płonącego miłością. (LS,
68)
Chrzest Święty
W przypadku małżeństw małżeńska
miłość, w przypadku niemałżeństwa, oblanie się wodą.
Modlitwa
Modlitwa Komunii Świętej przewodzi
narodzinom małżeństwa.
Ojca Świętego Franciszka Papieskie Przesłania
Dokumenty przewodzące narodzinom wierzących dzieci.
|