Rzymskokatolicki Kościół
Rok liturgiczny, tydzień 13-y.
Nieść
Swój Krzyż: Jeśli ktoś chce isć za mną, niech się zaprze samego
siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje!
(Łk, 9.23).
Niedziela Palmowa
Ubóstwo Jezusa.
90.
Biskup Rzymu jest Biskupem Kościoła, który nosi znamię męczeństwa
Piotra i Pawła: „Za sprawą tajemniczego planu Opatrzności [Piotr], idąc
śladem Jezusa, kończy swą drogę właśnie tu, w Rzymie, tu także składa
ów najwyższy dowód miłości i wierności. Również Paweł, Apostoł Narodów,
właśnie w Rzymie składa swe najwyższe świadectwo. I tak, Kościół Rzymu
staje się Kościołem Piotra i Pawła” 150.
W Nowym Testamencie postać Piotra zajmuje miejsce
szczególne. W pierwszej części Dziejów Apostolskich pojawia się on w
roli głowy i rzecznika kolegium apostolskiego, określanego jako „Piotr
razem z Jedenastoma” (2, 14; por. także 2, 37; 5, 29). Rola powierzona
Piotrowi opiera się na słowach samego Chrystusa, tak jak zostały one
zanotowane przez tradycje ewangeliczne.
91. Ewangelia Mateusza zarysowuje i precyzyjnie
opisuje duszpasterską misję Piotra w Kościele: „Błogosławiony jesteś,
Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz
Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś
Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy
piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego;
cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz
na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (16, 17-19). Łukasz podkreśla, że
Jezus poleca Piotrowi, by umacniał braci, ale zarazem każe mu uznać
swoją ludzką słabość i potrzebę nawrócenia (por. Łk 22, 31-32). Wydaje
się, że właśnie na tle ludzkiej słabości Piotra w pełni ujawnia się
fakt, że jego szczególna posługa w Kościele jest całkowicie dziełem
łaski; wydaje się, że Nauczyciel troszczy się szczególnie o jego
nawrócenie, aby go przygotować do zadań, które zamierza mu powierzyć w
swoim Kościele, i że jest bardzo wymagający wobec niego. W czwartej
Ewangelii znajdujemy potwierdzenie tego zadania Piotra, także tutaj
połączone z realistyczną oceną jego słabości: „Szymonie, synu Jana, czy
miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? (...) Paś baranki moje” (por. J 21,
15-19). Znamienne jest też, że według Pierwszego Listu do Koryntian
Chrystus zmartwychwstały ukazuje się najpierw „Kefasowi, a potem
Dwunastu” (15, 5).
Należy podkreślić, że słabość Piotra i Pawła
ukazuje, iż Kościół opiera się na nieskończonej potędze łaski (por. Mt
16, 17; 2 Kor 12, 7-10). Bezpośrednio po powierzeniu Piotrowi jego
władzy, Chrystus strofuje go z rzadką u Niego surowością: „Jesteś Mi
zawadą” (Mt 16, 23). Czyż można nie dostrzec w miłosierdziu, którego
potrzebuje Piotr, związku z posługą tego miłosierdzia, którego sam
doświadcza jako pierwszy? Mimo to trzykrotnie zaprze się Jezusa. Także
Ewangelia św. Jana podkreśla, że Piotr otrzymuje zadanie pasienia owiec
po trzykrotnym wyznaniu miłości (por. 21, 15-17), które nawiązuje do
trzykrotnej zdrady (por. 13, 38). Łukasz ze swej strony, w cytowanych
już słowach Chrystusa, na które będzie się powoływać najwcześniejsza
tradycja, próbując zdefiniować misję Piotra podkreśla fakt, że Piotr ma
„utwierdzać braci, gdy najpierw sam się nawróci” (por. Łk 22, 32).
92. Co do Pawła, to może on zakończyć opis swojej
posługi zdumiewającym stwierdzeniem, które dane mu było usłyszeć z ust
Chrystusa: „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się
doskonali”, a następnie zawołać: „ilekroć niedomagam, tylekroć jestem
mocny” (2 Kor 12, 9-10). Jest to fundamentalna cecha chrześcijańskiego
doświadczenia.
Jako spadkobierca misji Piotra w Kościele
użyźnionym krwią pierwszych Apostołów Biskup Rzymu pełni posługę
zakorzenioną w wielokształtnym miłosierdziu Boga, które przemienia
serca i rozlewa moc łaski tam, gdzie chrześcijanin poznaje gorzki smak
własnej słabości i nędzy. Autorytet związany z tą posługą jest
całkowicie oddany na służbę zamysłowi Bożego miłosierdzia i w tej
perspektywie należy zawsze na niego patrzeć. W niej też zrozumiała
staje się władza właściwa dla tej posługi.

Msza
Święta
Toruń
Przygotowanie do przyjęcia słowa
bożego, przyjęcie Rzymskoktolickiego Kościoła Krzyża Świętego
Sakramentów Świętych.
Niewiasty Słowo Boże
Świętowanie Mszy
Świętej, w przypadku małżeńtstw
niewiasty wypowiedziane Kocham Ciebie, w przypadku potomstwa
lektura
Niewiasty Słowa Bożego.
Lektura
Niewiasty Słowa Bożego
Jezus
powiedział do ludzi wśród których żył. "Jeśli ktoś chce iść za mną,
niech się zaprze samego siebie: niech co dnia bierze krzyż swój i niech
mnie naśladuje." [Łk, 9, 23). [...]
Dzisiaj Jezus przeżywa swoją mękę w ludziach młodych - w tych
którzy cierpią, którzy są głodni, w tych którzy są kalecy - w dziecku
który je swój kawałek chleba okruszek po okruszek, bo wie, że kiedy ten
kawałek się skończy nie będzie już nic do jedzenia i głód pojawi
się na nowo.
To jest stacja drogi krzyżowej.
Czy jesteś z tym dzieckiem?
A tysiące ludzi, którzy umierają nie tylko z powodu braku kawałka
chleba, ale też z braku chodźby odrobiny miłości, odrobiny uznania? To
jest stacja drogi krzyżowej. Czy jesteś tam?
Czy jesteśmy z ludźmi młodymi, kiedy upadają - tak jak Jezus
upadł dla nas poc ciężarem krzyża - czy jesteśmy z nim jak szymon
z Cyreny, by ich podźwignąć by podźwignąć ich krzyż.
Chrzest Święty
W przypadku małżeństw małżeńska
miłość, w przypadku niemałżeństwa, oblanie się wodą.
Modlitwa
Modlitwa Komunii Świętej przewodzi
narodzinom małżeństwa.
Ojca Świętego Franciszka Papieskie Przesłania
Dokumenty przewodzące narodzinom wierzących dzieci.
Anioł Pański Niewiasta
|
Delikatność
|
Nicea
|
|