![]() Liturgia Poniedziałek
11
![]() ![]() 11 marca 2024
Iz 65,17-21 Ps 30 J 4,43-54
PIERWSZE CZYTANIE
Iz 65, 17-21 Oto stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię
Czytanie z Księgi proroka Izajasza Tak mówi Pan: «Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu – radość. Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu. Już się nie usłyszy w niej odgłosów płaczu ani krzyku narzekania. Nie będzie już w niej niemowlęcia, co miałoby żyć tylko kilka dni, ani starca, który by nie dopełnił swych lat; bo najmłodszy umrze jako stuletni, a nie osiągnąć stu lat, będzie znakiem klątwy. Zbudują domy i mieszkać w nich będą, zasadzą winnice i będą jedli z nich owoce». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY
Ps 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b (R.: 2a) Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś * i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie, mój Boże, † z krainy umarłych wywołałeś moją duszę * i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Refren. Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana * i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, † a Jego łaska przez całe życie. * Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele. Refren. Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, * Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, * Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. Refren. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. Am 5, 14 Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli, a Pan Bóg będzie z wami. Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. EWANGELIA
J 4, 43-54 Uzdrowienie syna urzędnika królewskiego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus odszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie, kiedy jednak przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, był on już bowiem umierający. Jezus rzekł do niego: «Jeżeli nie zobaczycie znaków i cudów, nie uwierzycie». Powiedział do Niego urzędnik królewski: «Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko». Rzekł do niego Jezus: «Idź, syn twój żyje». Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i poszedł. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, kiedy poczuł się lepiej. Rzekli mu: «Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka». Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, kiedy Jezus rzekł do niego: «Syn twój żyje». I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei. Oto słowo Pańskie. Komentarz
Krzyż Święty
umieszczony nad miejscem urodzenia Jezusa, nad Marii Józefa stajenką
mówi nam wszystkim, że niewiasta, nie mężczyzna jest tą boginią, jest tym bóstwem,
jest bogiem na Ducha Świętego planecie. Ponadto zwraca
nam uwagę abyśmy przypadkiem nie zakazywali chrześcijankom nocnej
modlitwy, do porannej modiltwy chrześcijanek nie zmuszali. Na przykład,
gdy mąż wieczorem włącza małżonce telewizor, który nie ma związku z
modlitwą błądzi, gdy rano mąż sugeruje małżonce modlitwę również
błądzi, ponieważ w obu przypadkach narusza wolność wierzącej kobiety do
uczestniczenia w cudzie narodzin przyszłej pani młodej, przyszłej
małżonki, przyszłego malżeństwa,które powinno spełniać normy
chrześcijaństwa, aby było udanym małżeństwem, dlatego Biblii Świętej
Słowo Boże, dar Rzymskokatolickiego Kościoła, imię
Krzyża Świętego Jezus zaprasza kochane dzieci do uczestniczenia w
porannej Rzymskokatolickiego Kościoła Mszy Świętej po, której kąpiel
oraz odpoczynek stają się okazją do samodzielnego przyjęcia Sakramentów
Świętych do modlitwy, nocna modlitwa kochanych wierzących dzieci
poprzedza chrześcijańską miłość, która ma miejsce w wspaniale
przygotowanej chrześcijańskiej sypialni poślubionych sobie dzieci. To
same dzieci decyduja o swoim losie, o swojej wierze, o swojej miłości.
Początkiem istnienia dzieci jest opłatek komunii świętej nie odrzucony
przez dzieci, nie połamany przez dzieci, przyjęty przez dzieci. Wówczas
naprawdę papierz nie musi umierać, nie musi być zabijany, ponieważ w
jego ojczystym kraju małżeństwo na świat przychodzi nie do sklepu
mięsnego, na wierzącego dziecka, niewiasty miłości świat. Cóż można
dodać? Z mięsem starego testamentu Msza Święta Pasterka wygrywa, z
mięsem Nowego Testamentu radzi sobie Tridum Paschalne, z Dziejami
Apostolskmi, wielkanocne błogosławieństwo Urbi et Orbi powrót do
papieskiego pocałunku czynią swoją powinność,,
z liturgią Słowa Bożego sam Rzymskokatolicki Kościół poprzez Krzyża
Świętego imię Jezus wygrywa z małżeńską niemocą, pokonuje grzech
braku modlitwy komunii świętej, pokonuje odrzucenie Rzymskokatolickiego
Kościoła chrześcijaństwa. W tym miejscu każda poszukująca męża
niewiasta, córka kochanych rodziców musi wiedzieć, że przyjęcie przez
nią Rzymskokatolickiego Kościoła umożliwia jej uczestniczenie w Mszach
Świętych, które zapraszają dziecko do nałożenia białej poślubnej
sukni. Będąc ubraną w białą poślubną suknię, będąc wierzącą
niewiastą nie ma niewiasta jakiegokolwiek problemu z znalezeiniem
wierzącego męża. Karol Wojtyła pisząc Encykliki zaprassza kochane córki
do przyjścia do Rzysmkokatolickiego Kościoła w białej sukni poślubnej
bez konieczności, bez obowiązku uprzedniego znalezienia męża. Encykliki
są ukrytą fomą pomocy dla Polek, które przyjęły ołatek komunii świętej,
które naprawdę nie mają zamiaru oddawać osobistej wolności samochodom,
telewizorom, komputerom, nieczystości życia niewierzącej córki
niewiasty, niewierzącego syna niewiasty.
![]() |