![]() Liturgia Niedziela
10
![]() ![]() 2 Krn 36,14-16.19-23 Ps 137 Ef 2,4-10 J 3,14-21
PIERWSZE CZYTANIE
2 Krn 36, 14-16. 19-23 Gniew i miłosierdzie Boże
Czytanie z Drugiej Księgi Kronik Wszyscy naczelnicy Judy, kapłani i lud mnożyli nieprawości, naśladując wszelkie obrzydliwości narodów pogańskich i bezczeszcząc świątynię, którą Pan poświęcił w Jerozolimie. Pan, Bóg ich ojców, bez ustanku wysyłał do nich swoich posłańców, albowiem litował się nad swym ludem i nad swym mieszkaniem. Oni jednak szydzili z Bożych wysłanników, lekceważyli ich słowa i wyśmiewali się z Jego proroków, aż wzmógł się gniew Pana na swój naród do tego stopnia, iż nie było już ratunku. Spalili też Chaldejczycy świątynię Bożą i zburzyli mury Jerozolimy, wszystkie jej pałace spalili i wzięli się do niszczenia wszystkich kosztownych sprzętów. Ocalałą spod miecza resztę król uprowadził na wygnanie do Babilonu i stali się niewolnikami jego i jego synów, aż do nadejścia panowania perskiego. I tak się spełniło słowo Pańskie wypowiedziane przez usta Jeremiasza: «Dokąd kraj nie dopełni swych szabatów, będzie leżał odłogiem przez cały czas swego zniszczenia, to jest przez siedemdziesiąt lat». Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku jego panowania, tak iż obwieścił on również na piśmie w całym państwie swoim, co następuje: «Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie, w Judzie. Jeśli ktoś z was jest z całego ludu Jego, to niech Bóg jego będzie z nim, a niech idzie!» Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY
Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6 (R.: por. 6b) Refren: Kościele święty, nie zapomnę ciebie. Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, * płacząc na wspomnienie Syjonu. Na topolach tamtej krainy * zawiesiliśmy nasze harfy. Refren. Bo ci, którzy nas uprowadzili, * żądali od nas pieśni. Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: * «Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!» Refren. Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską * w obcej krainie? Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, * niech uschnie moja prawica. Refren. Niech mi język przyschnie do gardła, * jeśli nie będę o tobie pamiętał, jeśli nie wyniosę Jeruzalem * ponad wszelką swoją radość. Refren. DRUGIE CZYTANIE
Ef 2, 4-10 Umarli wskutek grzechu zostali zbawieni przez łaskę Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. J 3, 16 Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków. EWANGELIA
J 3, 14-21 Bóg posłał swego Syna, aby świat został zbawiony
Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do Nikodema: «Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu». Oto słowo Pańskie. Komentarz
Czyny są modlitwami dzieci, modlitwa dzieci nie ubliża
Marii, Rzymskokatolicki Kościół istnieje, wszelkie łaski modlącym się
dzieciom są darowane w tym narodziny wierzących dzieci, narodziny
chrześcijanek oraz chrześcijan, błogosławiący Marii dar małżenstwa,
którym są same dzieci. Bez przyjęcia chrześcijaństwa synowie, córki
kochanych mam ubiżają swoim Rodzicom, których wypraszają z
Rzymskokatolickiego Kościoła, gdy łączą się z swoimi bliźnimi bez
uprzednio przyjętej wiary. Rodziców w ten sposób nie można
wyrzucać na śmietnik, do piekła. Przyjęty, praktykowany dar modlitwy
komunii świętej staje się istotą naszego nawrócenia, istotą naszej
osobistej, zachowującej Marii Ducha Świętego Oblubienicy Rzymskokatolicki Kościół miłością do bliźniego. Zachowując Rzymskokatolicki Kościół zachowujemy
narodziny kochających Ducha Świętego małżeństw niewiasty mężczyzny,
małżeństw błgoosławiących modlitwie wiierzącej Marii chrześcijanki,
która również pragnie wierzącego męża kochać, ponieważ Maria uwielbia
modlić się, nie konać. Zatem imię Jezus mówi nam o
wąskiej drodze, którą są Rzymskokatolickiego Kościoła Sakramenty Święte,
którą również my same, my sami stajemy się, gdy po przyjęciu imienia Jezus
modlimy się do Krzyża Świętego. Pragnę Państwa zapewnić, że nie mą
wspanialszego świętującego wesołego miasteczka od tego w, którym będąc
córkami, synami kochanych mam modlimy się w którym rozmawiamy, chwalimy
się talentami, w którym przyjmujemy Rzymskokatolickiego Kościoła
Sakramenty Święte po to, aby kontynuowac narodziny wierzących niekrzywdzących, kochających się dzieci,
narodziny chrześcijanek oraz chrześcijan, którzy nie pragną uprawiać
miłości, aby nie stać się zabitym nosorożcm, otrutą
żyrafą, bądź żółwiem. Do takiego zoo nikt nie pragnie należeć. Lepiej
odkryć Rzymskokatolicki Kościół. Dlatego Rzymskokatoilcki Kościół
bardziej nawiązuje do kochanych Mam, ale przecież nie może on
kochanych Mam wypraszać, gdyby był on za wąski. Właśnie wszystkiego
dowiedziałyśmy się. Dowiedziałyśmy się, że Słowo Boże, którym jest
również Rzymskokatolicki Kościół za sprawą imienia Krzyża Świętego
Jezus koryguje naszą modlitwę, dowiedzieliśmy się, że droga prowadząca
do Rzymskokatolickiego Kościoła nie powinna wypraszać Marii, ani żadnej
innej niewiasty z pielgrzymowania nią do Rzymskokatolickiego
Kościoła, z tego pwoodu powstały meczety, które przypominają nam
o wolności kobiet do kochania jedynych dzieci do bycia lochanymi. Oto trzy
relgie jeden Rzymskokatolicki Kościół będą zachowywać po to,
aby kobiety przestały byc zabijane. Rzymskokatolicki Kościół broni
spełnienia marzeń kobiet.Dziewczyna przyjmuje Ducha Świętego, Duch Święty pomaga wierzącej niewiaście, chrześcijance w znalezieniu najlepszego, wierzącego męża, pomaga chrześcijance w znalezieniu chrześcijanina. Wierzący mężczyźni są dla wierzących kobiet spełnieniem kobiet wszystkich możliwych marzeń. Małżeństwo jedynie pośród chrześcijanek oraz chrześcijan istnieje, ale same w sobie nie jest spełnieniem człowieka. Wiara człowieka, Rzymskokatolicki Kościół stają się spełnieniem modlącego się człowieka, ponieważ przewodzi ona narodzinom wolnych chrześcijanek, wolnych chrześcijan, jedynych dzieci, które dla wiary, dla miłości, dla modlitwy, dla kochania się za sprawą Rzymskokatolickiego Kościoła chrześcijaństwa na świat w modlitwach przychodzą. Małżeństwo wówczas staje się prawdą, ponieważ, gdy nie kochamy się grzeszymy mówią jedyne wierzące dzieci, które Rzymskokatolickiego Kościoła sakrament święty małżeństwa broni przed przerwami w kochaniu się, przed zatraceniem daru modlitwy komunii świętej, przed porzuceniem imienia Jezus. O to dwie osoby niczym dwie kamienne talbice za sprawą przyjętego Rzymskokatolickiego Kościoła daru modlitwy komunii świętej przeistaczają się w dzieci wiary, następnie w dzieci Rzymskokatolickiego Kościoła małżeństwa, nie w krzew o nazwie małżeństwo. Należy dodać, że celem człowieka nie może być kochanie się, ponieważ kochanie się nie jest źródłem istnienia człowieka, kochanie się nie jest pracą człowieka nie jest człowieka wyrzeczeniem, ale jest darem dla, którego jako dzieci miłości na świat przychodzimy, gdy z własnej wolnej woli przyjmujemy w Rzymskokatolickim Kościele wiarę, wyznajemy wiarę radujemy się wiarą, świętujemy wiarę, której jakże wspaniałym przykładem jest Rzymskokatolickiego Kościoła świąt modlitwa komunii świętej, w której jako wierzące dzieci zawsze pragniemy uczestniczyć w ramach wesela wolności od grzechu braku kochania się. Cud polega na tym, że wyznając przyjętą wiarę praktykując wiarę wierzącymi dziećmi stajemy, stajemy się dziećmi dla, których rmiłość do wierzącej kobiety oznacza spełnienie wierzącej kobiety, nie oznacza piekła pracy, wyrzeczeń, pogrzebu z wycieńczenia zajmowaniem się wszystkim oprócz modleniem się oraz kochaniem się z wierzącym, modlącym się mężczyzną, dzieckiem, które narodziło się dzięki przyjętemu przez siebie w Rzymskokatolickim Kościele darowi modlitwy komunii świętej. Modlitwa Komunii Świętej broni mężczyzn przed zabijaniem kobiet. Gdy mężczyzna jest wierzącym dzieckiem, gdy kobieta jest wierzącym dzieckiem wówczas naprawdę nie ma czegokolwiek co mogłoby kochane dzieci dzielić, sakrament święty małżeństwa zostaje udzielony wierzącym dzieciom, aby nic tego stanu nie zmieniło. Jeden przykład. Wierzący Jan jest spełnieniem wierzącej Dominiki, Rzymskokatolickiego Kościoła Krzyża Świętego Sakrament Święty Modlitwy Komunii Świętej Wierzących Dzieci, Sakrament Święty Małżeństwa zostaje dzieciom udzielony, po to aby modląc się dzieci mogły jedyną wiarę przyjąć, mogły narodzić się wierzącymi dziećmi, mogły dowiedzieć się więcej o sobie samych tzn. o wierzących dzieciach, mogły szanować siebie nawzajem, mogły Ducha Świętego kochać, mogły przyjąć Rzymskokatolicki Kościół, który jest przejściem do rajskiego ogrodu Eden, w którym nie ma węży, w którym nie ma niewierzących antydzieci, w którym nie ma niewierzących dorosłych, w którym nie ma niewolnic kogokolwiek w całym wszechświecie ani też przyczyny do jakiejkolwiek krzywdy. Z tego co piszę, może wynikać, że osoby, które odrzucają przyjęcie wiary pragną istnieć dla krzywdzenia, dla zabijania kobiet, dla mordowaania kobiet, nie pragną narodzić się dla wyznawania wiary, dla kochania wierzących kobiet, jak często podają się one za wierzących Polaków, ale jak mało wspólnego mają oni z wierzącymi dziećmi. Czy imiona Judy, Regina, Jula pochodzą od kobiet, czy pochodzą od niewierzących mężczyzn, czy wymienione imona sprzyjają: (a) modlitwie; (b) kochaniu się; (c) narodzinom zdrowych dzieci, zdrowych córek; (d) wolności pielgrzymowania; (e) nauce języków obcych; (f) miłości do wierzących dzieci; miłości do bliźniego; (g) zabójstwom, niekochaniu Rzymskokatolickiego Kościoła papierza, odrzuceniu wierzącego mężczyzny? Skoro imiona Judy, Regin, Jula są noszących je kobiet prośbą o pomoc, to czy Rzymskokatolickiego Kościoła papierzom zabronione jest udzielenie pomocy kobietom, które zostały obdarzone imionami zagłady człowieka? ![]() |